فصل ششم – سامانه های متوقف کننده و محدود كننده سقوط
ماده99- سامانه متوقف كننده از سقوط بايد داراي حداقل فاصله ايمن بوده و از اجزاء زير تشكيل شده باشد : (شکل های 65 تا 78 )
الف- طناب ايمني افقي و عمودي
ب-لنيارد نگهدارنده
ج-ابزار قفل شونده
د-کمربند حمایل بند کامل بدن
ه – شوك گير
ماده100- سامانه متوقف كننده از سقوط بايد مطابق با شرايط زير تهيه و آماده شده و در اختيار بهره بردار قرار گيرد :
الف-بصورت ايمن به نقطه تكيه گاهي متصل گرديده و نيروي 2000 كيلو گرمي را تحمل نمايد .
ب- طناب ايمني افقي محكم بسته شده باشد .
ج-طناب استاتيك حداكثر 2000 كيلوگرم بار وارده را تحمل نمايد .( شکل 106 )
ماده101- شخص ذيصلاح موظف است سامانه متوقف كننده از سقوط را قبل از هر شيفت كاري بازرسي و كنترل نموده و از ايمن بودن آن اطمينان حاصل نمايد .
ماده102- در ارتفاع بيش از 2/1 متر ، چنانچه سامانه متوقف كننده از سقوط مجهز به شوك گير نباشد این سامانه بايد سطح شوك وارده را در شرايط سقوط به مقدار كمتر از 400 كيلوگرم كاهش دهد.
ماده103- فواصل سقوط آزاد و سقوط ناشی از شوك گير در ارتفاع بيش از 2/1 متر ، نبايد بيش از فاصله بين جایگاه کار و سطح مبنا باشد .
ماده104- پس از وقوع سقوط بر روی شوك گير و در صورت استفاده از آن بايد این ابزار از رده خارج شده و تعمیر آن ممنوع است .
ماده105- سامانه متوقف كننده از سقوط بايد داراي شرايط زیر باشد :
الف- مطابق با استاندارد هاي معتبر در خصوص طناب ايمني عمودي و ريل ها
ب- طنابها در قسمت پاييني بهم تابيده نشده باشند
ج-بصورت ايمن به نقطه تكيه گاهي متصل گردد
د- گره نداشته و لغزنده و روغني نباشد
ه-براي ازدياد طول طناب ، طنابها بهم گره زده نشوند
و-بوسيله پوشش هاي مناسب از لبه هاي برنده و تيز محافظت شود ( 105 )
ز-بوسيله رنگ بندي ، طناب ايمني مشخص گردد .
ح-به سطح ایمن زیر ناحیه کاری کارگر متصل گردد .
ماده106-استفاده همزمان افراد از طناب ايمني عمودي در سامانه متوقف كننده از سقوط ممنوع است .
ماده107-در نصب طناب ايمني بايد حداقل فاصله ایمن تا سطح منبا (2/1 متر + طول لنیارد نگهدارنده بیشترین ازدیاد طول شوك گير+ 5/2 متر) در نظر گرفته شود.
ماده108- میزان شکم دهی طناب ايمني افقی در بين دو نقطه تكيه گاهي ، نباید بيش از 2/1 متر باشد .
ماده109- طناب ايمني بايد به نقاط تکيه گاهي مناسب از سازه که حداقل قادر به تحمل نيروي 2200 کيلوگرمي مي باشد متصل گردد .
ماده110– طناب نيمه استاتيك در سامانه متوقف كننده از سقوط بايد داراي شرايط زير باشد :
الف- قطر طناب بايد حداقل 13 ميليمتر باشد
ب- مجهز به طناب پشتیبان عمودي براي حداقل هر 9 متر باشد . ( شکل های 89 و 88 )
پ- حداكثر تغيير شكل هنگام كشيده شدن نبايد بيش از 40 ميليمتر به ازاء هر 9 متر طول باشد
ت-مجهز به پوشش حفاظتي مناسب كه طناب را از بريدن و ساييدگي محافظت نمايد
ث- مطابق با استانداردهاي معتبر باشد .
ماده111-کمربند حمایل بند کامل بدن ( هارنس ) مورد استفاده در سیستمهای متوقف کننده از سقوط بايد دارای حلقه سینه ای بوده و ابزار متوقف کننده سقوط به اين حلقه هاي سینه اي یا پشتی متصل گردد.( شکل 95 )