فصل دوم – نردبان
ماده25- نوع ، جنس و ابعاد ، قابليت بارگذاري هر پله ، نحوه نصب و نگهداري نردبان بايد با شرايط جوي ، محيطي و نوع عمليات متناسب باشد .
ماده26- استفاده از نردبان در موارد زير ممنوع است :
الف- روي داربست يا جايگاه كار در ارتفاع ( شكل 1-28)
ب- به عنوان الوار و تخته زيرپايي براي ايجاد جايگاه كار ( شکل33 )
ج-قرار دادن پايه هاي نردبان بر روي جايگاه كار ناپايدار مانند بشكه ، آجر ، جعبه ، كيسه ، دريچه هاي آدم رو و موارد مشابه ( شکل 39 )
د-آغشته بودن سطوح مختلف نردبان به لكه چربي ، گريس ، روغن و ساير مواد لغزنده ديگر
ه- معبر و پل ارتباطي بين دو جايگاه كار در ارتفاع
و- استفاده از نردبان معيوب ، شكسته ، پوسيده و ناسالم
ز- تکیه گاه فوقانی ناایمن ، سست و لغزنده باشد ( شکل 8 )
ماده27- طول نردبان قابل حمل نبايد بيش از 10 متر باشد . ( شکل 1 )
ماده28- پايه هاي نردبان بايد بر روي سطوح هموار و همتراز كه مقاوم و غير لغزنده باشد ، قرار گيرد.
ماده29- براي تردد و استفاده از نردبان ، كارگر بايد همواره روبه نردبان بوده و داراي سه نقطه اتکاء باشد و وضعيت بدن او نبايد از محور تقارن نردبان خارج گردد . ( شکل 5 )
ماده30- فواصل پله هاي نردبان از يکديگر بايد مساوي و بين 25 تا 35 سانتيمتر باشد .
ماده31-تردد يا استقرار همزمان دو كارگر بر روي نردبان به جزء نردبان ثابت ممنوع است.( شکل12 )
ماده32-به جزء نردبان طنابی استفاده از سایر نردبان های هنگامي به عنوان جايگاه كار مجاز است كه جايگاه كار از پله سوم انتهايي نردبان بالاتر قرار نگيرد .( شکل های 10 و 13 )
ماده33-استقرار نردبان يك طرفه قابل حمل بايد به گونه اي باشد كه زاويه ايجادي بين نردبان با سطح مبنا در حدود 75 درجه بوده و يا شيب آن طوري انتخاب شود كه فاصله بين پايه نردبان تا پاي سازه يك چهارم فاصله تكيه گاه فوقاني بر روي سازه تا سطح مبنا باشد .( شکل 28 )
ماده34-در صورت اجبار در استقرار نردبان يك طرفه قابل حمل در زاويه اي بين 75 تا 90 درجه كه تكيه گاه تحتاني با سطح مبنا ايجاد مي گردد بايد نردبان بوسيله اتصالاتي با سازه يا ديوار بصورت ايمن بسته و محكم گردد . (شکل 8)
ماده35-در نردبانهاي يك طرفه اي كه به عنوان معبر استفاده مي شود بايد انتهاي فوقاني آن 1 متر از تکيه گاه بالاتر بوده و به نحو ايمني مهار گردد . ( شکل های 6 و 15 )
ماده36- اتصال دو نردبان یک طرفه به يكديگر به منظور افزايش طول آن ممنوع است .
ماده37-همتراز نمودن پايه هاي نردبان يك طرفه قابل حمل در سطوح با شيب بيش از 16 درجه ممنوع بوده و برای کمتر از آن باید از گوه مناسب استفاده شود .( شکل 27 )
ماده38- استقرار نردبان يك طرفه قابل حمل در امتداد سطح شيبدار با شيب بيش از 6 درجه ممنوع است.
(شکل 27 )
ماده39-نردبان ثابت با طول بيش از 3 متر بايد مجهز به سامانه متوقف كننده از ســقوط باشد و در فواصل حداكثر 9 متري يك پاگرد و هر قطعه از نردبان بین دو پاگرد به نحوی نصب گردند که در امتداد قطعه قبلی نباشد . ( شکل های 69 و 71 )
ماده40- براي نردبان ثابت عمودي كه بيش از 2/2 متر ارتفاع دارد بايد حفاظهاي حلقوي يا مربعي شكل نصب شود بطوریکه با فواصل حداكثر 9/0 متري ازيكديگر و با بستهايي در طول محفظه مهار شده تا احتمال سقوط كارگر ازبين حفاظ وجود نداشته باشد . ( شکل های 19 و 20 )
ماده41- در نردبانهاي ثابت كه مجهز به نرده جانبي هستند و امكان نصب حفاظ هاي حلقوي يا مربعي شكل وجود ندارد كارگر بايد به حمايل بند كامل بدن ( هارنس ) و طناب ايمني با تجهيزات خود جمع شونده تجهيز گردد . ( شکل 56)
ماده42- طول نردبان طنابي نبايد بيش از 30 متر باشد .
ماده43- استفاده از نردبان طنابي هنگامي مجاز است كه امكان استفاده از ساير نردبانها ميسر نباشد .
ماده44- استفاده از نردبان با پله طنابي ممنوع است .
ماده45- پله نردبان طنابي بايد از جنس مقاوم بدون ترك خوردگي و پوسيدگي باشد .
ماده46- نگهدارنده هاي نردبان طنابي بايد بصورت محكم و ايمن در بالاي هر پله بسته شده باشد.
ماده47- در موقع استفاده از نردبان پله مرغي بر روي سقفهاي شيبدار بايد نردبان مذكور از راس شيب تا لبه انتهايي آن ادامه داشته و بصورت ايمن مهار گردد .( شکل 1-3 )
ماده48- پلکان منهول بايد داراي مشخصات زير باشد : ( شکل 22 )
الف- توسط ديواره ها و اطراف كاملا احاطه شده باشد .
ب-عرض پله بايد بين 40 تا 50 سانتيمتر باشد.
ج – فاصله نصب اولين پله از کف نبايد بيش از 20 سانتيمتر باشد.
د- سطح مقطع دايره اي پله بايد حداقل 14/3 سانتيمترمربع باشد .
ه- در بالاترين نقطه بعد از آخرین پله بالایی محلي براي قرار دادن موقت دو عدد دسته يك متري براي سهولت ورود و خروج تعبيه گردد .